Przed rokiem 1910 powstał w rejonie Hali Kondratowej niewielki schron narciarski, wybudowany przez Jerzego Uznańskiego. W 1911 r. został on zniszczony przez lawinę, a dwa lata później odbudowany. W 1933 roku wyrosło tu "dzikie" schronisko za sprawą górala Polaka. Po wojnie zostało rozebrane. W latach 1947-48 wybudowano dzisiejsze schronisko z inicjatywy Polskiego Towarzystawa Tatrzańskiego, w wyniku rozbudowy bacówki postawionej w latach 1936 -1937. W roku 1950 powiększono schronisko o dodatkowe skrzydło. 29 kwietnia 1953 r. schronisko przeżyło niecodzienną przygodę, z grani długiego Giewontu oberwała się mała turniczka i w postaci lawiny runęła w dół w kierunku Hali Kondratowej. Jeden z głazów ważący ok. 70 t zatrzymał w okolicy schroniska, a drugi 30 tonowy wbił się w południowo zachodni róg jadalni schroniska. Na szczęście nikt nie ucierpiał, a "kamienny gość" spoczywa do dzisiaj obok schroniska. Do schroniska dojść można pieszo (1,30 godz. z Kuźnic), do Kuźnic najlepiej dojechać busem 3zł/osoba z przed dworca PKS w Zakopanem, następnie szlakiem niebieskim na Polane Kalatówki ok. 25 min i dalej niebieskim do schroniska ok. 55 min. Łączna czas przejścia wynosi do 1.30h.